Betamax (Beta, Betacord) – jeden z pierwszych amatorskich formatów kaset wideo do magnetowidów, powstały w 1975 r., w którym zastosowano zapis ścieżek bez odstępów (japońskie oznaczenie beta) firmy Sony. System Beta (Betamax – oznaczenie Sony, Betacord – oznaczenie Sanyo) konkurował przez lata z gorszym technologicznie VHS; ostatecznie wysoka cena BETY i brak promocji ze strony Sony zdecydowały o klęsce tego formatu.

Dane techniczne: rozdzielczość pozioma – 270 linii, taśma szerokości 1/2″, przesuw taśmy 1,87 cm/s, wymiary kasety w mm 156 × 96 × 25, maks. czas zapisu 225 min na taśmie L-830.

W roku 1980 pojawia się odmiana SuperBeta, która przy tych samym parametrach taśm osiąga rozdzielczość 290 linii poziomych (analogicznie do VHS-HQ).

W niektórych modelach format BETA umożliwił zapis dźwięku hi-fi. W przeciwieństwie do VHS-hi-fi, gdzie fonia hi-fi zapisywana jest w głębszej warstwie taśmy przez dodatkowe 2 głowice, dźwięk hi-fi Bety zapisywany jest razem z obrazem analogowo FM, lub przy użyciu dodatkowego dekodera cyfrowo w formacie PCM. Fonia PCM zapisywana razem z wizją i hi-fi FM nieznacznie pogarsza parametry obrazu, acz w praktyce było to niezauważalne.

W 1986 roku wprowadzono Betacam SP, który pozwolił na podwyższenie rozdzielczości poziomej do 340 linii. Podczas gdy ulepszenie samego formatu było stosunkowo niewielkie, spore postępy poczyniono przy sprzęcie studyjnym, szczególnie poprzez wprowadzenie kaset rozmiaru L, pozwalających na nagranie do 90 minut materiału. Samo SP oznacza Lepsza Jakość (ang. Superior Performance), a sam format stał się standardem dla większości stacji telewizyjnych aż do późnych lat 90. Pomimo wieku, format pozostał typowym medium przy post produkcji video w jakości SD nawet po roku 2000. Czas nagrania na taśmie rozmiaru S nie zmienił się w porównaniu do oryginalnego Betacam (30 minut). Taśma przesuwa się nieco wolniej w sprzęcie pracującym w systemie PAL, pozwalając na nagranie większej ilości materiału niż standardowe 30 lub 90 minut. Na każde pięć minut długości taśmy przypada dodatkowa minuta, co oznacza że taśma przeznaczona do nagrania 90 minut w formacie NTSC, zmieści 108 minut video w formacie PAL.